Hoe zit dat dan met zelfvertrouwen?

Wat, hoe en hoe ontwikkelt het zich?

Als visueel sterke mens maak ik het mezelf gemakkelijk en zal ik werken met een metafoor:

Je wordt geboren met een aantal 'basisbehoeften' zoals eten en drinken, dat zal niemand verbazen.
Als mens hebben we het ook nodig om 'graag gezien' te worden.  Door anderen maar ook door onszelf.
Dit 'ik ben oké'-gevoel stel ik voor als een (tuimel)beker. 

Bij je geboorte zit deze beker helemaal vol.

Door omstandigheden die je zelf niet onder controle hebt, krijg je af en toe het idee dat je toch niet helemaal oké bent. 

Opgroeien ...

Dat je beker stoten en duwen te verwerken krijgt tijdens het opgroeien is normaal!

Dat is de gang van zaken en op zich niet erg. 

Waar we als volwassenen en als leerkrachten net iets te weinig aandacht aan schenken is dat we onze kinderen niet voldoende leren hoe ze ZELF hun eigen beker kunnen verzorgen. Hoe ze zelf kunnen zorgen dat het minder kantelt, of hoe ze het weer kunnen vullen, mocht er veel inhoud uit weg zijn.

De beste manier om te groeien

Dus

Pas wanneer je, ten alle tijden, weet van jezelf wat je waard bent, (en je bekertje van 'Ik ben oké' zit lekker vol), kan je uitdelen naar anderen. Pas als je eigen beker overloopt, heb je genoeg voor anderen.

Pas dan kan je rekening houden met de bijzondere trekken van een ander. Pas als je goed weet wat je zelf waard bent, kan je op een rustige manier vertellen aan je buurman dat het je stoort als hij de hele tijd met zijn pen zit te klikken. Als je eigen beker niet vol is, ga je misschien denken dat hij dat doet om  jou te treiteren. 

Je beker blijft niet vol

Dit kan  doordat je huilt en er niemand komt om je te troosten, je doet iets en iemand zegt: 'Nee, dat mag niet', iemand vraagt je om rustiger te spelen ...

Er wordt tegen je beker geduwd en de beker loopt over. Je verliest inhoud.

Om voldoende te ontwikkelen en te groeien, is het nodig dat je beker vol is. Dan gaat groeien optimaal en het best.
Maar ... je beker is niet meer helemaal vol, dus ga je op zoek naar manieren om hem weer te vullen.
Je merkt dat als je rustig speelt, mensen tegen je zeggen dat je flink bent of dat ze jou graag zien...

en er komt weer inhoud bij in je beker.

Je leert onbewust: positieve bevestiging laat me groeien. Dat doet me deugd.

Iedereen doet zijn uiterste best!!!

Begrijp me echter niet verkeerd aub! 

Ik geloof oprecht dat  iedereen zijn eigen en uiterste best doet om 'goed' op te voeden. 

Ik ken geen enkele volwassene die denkt: hahaaa, dat kind zal ik eens kraken of ik zal er eens voor zorgen dat hij faalangstig wordt... 

Niet dus, dat bestaat niet! We hebben allemaal de beste bedoelingen en we doen wat we kunnen!

Compenseren

En,

zolang je eigen beker niet vol is, ga je op zoek naar bevestiging, manieren om je bekertje wél te vullen, zodat je weer verder kan. 
Dat zoeken naar bevestiging doen we op manieren die ons het 'meest' 'opleveren' op korte termijn. De ene zal uitblinken in negatief gedrag terwijl de ander overdreven gaat pleasen, of goede punten wil halen terwijl nog iemand anders volledig dicht klapt.


Reactie schrijven

Commentaren: 0